มนุษย์และสิ่งแวดล้อม

มนุษย์และสิ่งแวดล้อม

ประมาณสองแสนปี (200,000) ปีที่ผ่านมามนุษย์คนแรกที่เดินเท้าบนใบหน้าของดาวเคราะห์ดวงนี้ที่สวยงามและตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาการแข่งขันกับธรรมชาติของแม่ของเขากำลังเกิดขึ้น

ลองมาทัวร์กันตั้งแต่เริ่มแรกจนถึงวันนี้และดูว่ามนุษย์มีอาชญากรรมรุนแรงและโหดร้ายต่อธรรมชาติของมารดาอย่างไร

ในตอนแรกมนุษย์เรียนรู้ที่จะไถและปลูกพืชผลและได้ประโยชน์จากโลก แต่ในไม่ช้าธรรมชาติที่รุนแรงของเขาเข้ามาและเขาก็เริ่มฆ่าสัตว์ชนิดอื่นเพื่อหาอาหาร นี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้นเท่านั้น การเดินหน้าต่อไปเรื่อย ๆ เราจะเห็นว่ามนุษย์เริ่มต้นตัดต้นไม้และหาทางออกใหม่ในการทำร้ายสิ่งแวดล้อม แต่ทั้งหมดนี้ไม่ก่อให้เกิดความเสียหายอย่างถาวรเนื่องจากสิ่งเหล่านี้ได้รับการเติมเต็มจากโลก

ตอนนี้กำลังเดินผ่านหน้าประวัติศาสตร์และผ่านยุคหินยุคสำริดและยุคเหล็กที่เรามาถึงรุ่งอรุณของสังคมยุคใหม่ เมื่อปล่องไฟตัวแรกขึ้นมาบนพื้นโลกใบนี้เมื่อโรงงานแรกถูกจัดตั้งขึ้นในวันเดียวกันการตายของสภาพแวดล้อมเริ่มต้นขึ้นธรรมชาติของวันเดียวกันก็เริ่มนับลมหายใจครั้งสุดท้ายของเธอ

ตอนนี้ถ้าเรามองย้อนกลับไปและเห็นว่าเราเสียหายได้มากแค่ไหนในช่วง 3 ถึง 4 ปีที่ผ่านมา เราเป็นผู้รับผิดชอบต่อการย่อยสลายระบบนิเวศน์ แต่เพียงผู้เดียวในการทำลายชั้นโอโซนและก่อให้เกิดภาวะโลกร้อน เราไม่ใช่แค่ทำลายธรรมชาติเราก็ขู่ว่าจะมีชีวิตอยู่ของเราเองด้วย

หลายร้อยสายพันธุ์ของสัตว์และพืชได้สูญพันธุ์ไปแล้วและบางส่วนกำลังใกล้จะสูญพันธุ์ แต่เรามีความสนใจอะไร? สิ่งเดียวที่เราใส่ใจคือการมีชีวิตที่สะดวกสบายแม้ว่าจะหมายถึงการทำลายทั้งดาวเคราะห์

ธรรมชาติเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดและเรากำลังทำลายเพื่อนที่ดีที่สุดของเราสำหรับสิ่งของ “มีความสุขในป่าไม่มีทางเดินมีความปีติในฝั่งโดดเดี่ยวมีสังคมที่ไม่มีใครบุกรุกโดยทะเลลึกและเสียงเพลงในเสียงคำรามของฉันฉันไม่รักคนน้อย แต่ธรรมชาติมากขึ้น ธรรมชาติไม่รีบร้อน แต่ทุกสิ่งทุกอย่างก็ทำได้ธรรมชาติมักสวมสีของจิตวิญญาณอยู่เสมอ ”

มันยังไม่ช้าและสิ่งที่ยังไม่ได้ออกจากมือยัง เราอาจไม่สามารถคืนสิ่งที่เราได้เอาออกจากโลกใบนี้ แต่เราอาจจะสามารถหยุดความเสียหายที่เกิดขึ้นได้ เราอาจจะไม่สามารถทำให้ถึงธรรมชาติของแม่ แต่เราสามารถทำอะไรเพื่อปกปิดอาชญากรรมของเราได้

มีผู้คนอาศัยอยู่บนโลกใบนี้ประมาณ 7 พันล้านคนและหากแต่ละคนปลูกต้นไม้นี้จะทำให้มีต้นไม้กว่า 7 พันล้านต้นทั่วโลก นี้อาจจะเป็นความคิดริเริ่มขนาดเล็กและอาจจะลดลงในมหาสมุทร แต่ก็ยังคงเป็นสิ่งที่

ดังนั้นขอให้เราสาบานว่าเราจะทำทุกอย่างที่อยู่ในอำนาจของเราที่จะหยุดยั้งความรุนแรงต่อธรรมชาติและปลูกต้นไม้ให้มากที่สุดเพื่อให้ลูกหลานของเราในอนาคตสามารถหายใจในอากาศบริสุทธิ์และบริสุทธิ์ได้ ถึงเวลาแล้วที่เราจะคืนสิ่งที่เราได้รับจากสิ่งแวดล้อมและทำสิ่งที่ดีสำหรับโลกใบนี้